ทำไมถึงชอบปั่นจักรยาน

[****]ไปๆมาๆ ทำไมมาชอบปั่นจักรยาน[****] วันหนึ่งผมไปเดินห้างกับครอบครัวตามแบบที่เคยๆ ทำบ่อยๆวันหยุดสุดสัปดาห์ ปรกติผมจะชอบไปสิงอยู่ตามร้านหนังสือ แล้วผมก็จะอ่านไปเรื่อยๆ หนังสือทุกแนว ตั้งแต่ FHM, Playboy ไม่ใช่แระ ฮ่าๆ หนังสือพวกสร้างแรงบันดาลใจ ผมจะชอบเป็นพิเศษ แล้วก็ไปอ่านเจอเรื่องราวเกี่ยวกับการปั่นจักรยานจากเชียงราย ผ่านลาว จีน ไปจนถึง ทิเบต ผมชอบมาก เก็บไปฝันเลยว่า สักวันผมอยากทำแบบนั้นบ้าง แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นกับผมยากมาก ด้วยภาระครอบครัว และความเป็นอยู่ในปัจจุบัน ปรกติผมก็ชอบปั่นจักรยาน สมัยเด็กๆ ผมกับจักรยานนี่ขาดกันไม่ได้เลย เริ่มจาก จักรยานคันแรกของผมเป็นจักรยานแนวครุยเซอร์ คล้ายๆ ชอปเปอร์ คันเล็กๆ ล้อ20 นิ้วมั๊งถ้าจำไม่ผิด คุณนายนายอำเภอที่แม่ผมเคารพรัก ได้นำมามอบให้ผม หลังจากลูกชายท่านโตแล้ว ไม่ได้ขี่มันแล้ว ผมนี่ดีใจมากๆ มันมีล้อด้านข้างติดมาด้วย ผมจึงได้หัดถีบจักรยานตั้งแต่นั้นมา ใหม่ๆ ก็ถีบทั้งล้อข้างนั่นแหละ เอียงไปเอียงมา จนมันเอียงมากขึ้น มากขึ้น แต่เวลาถีบๆไปจักรยานมันจะตั้งตรงโดยอัตโนมัติ จนพ่อผมสังเกตเห็น เลยแกล้งบอกว่า จะเอาล้อข้างออก แล้วพ่อจะจับด้านหลังให้ ผมก็เชื่อ พอพ่อผมเอาล้อออก แล้วก็จับด้านหลังไว้ บอกว่าให้ผมถีบออกไป พ่อจะคอยจับรถให้ ผมก็ซัดเลย ถีบออกไปไกลไปเรื่อย จนเริ่มรู้สึกว่า มันไปได้ไวกว่าที่ไม่มีล้อพยุงด้านข้าง แล้วก็เอ๊ะ ทำไมผมไม่ได้ยินเสียงพ่อวิ่งตามมาเลยล่ะ หันหลังกลับไปดู ที่ไหนได้ พ่อผมยืนยิ้มเผล่ อยู่ที่เดิม นั่นหมายความว่า ผมถีบจักรยานเป็นแล้ว โดยไม่ต้องมีล้อด้านข้างมาคอยพยุง หรือ เป็นตัวถ่วงสำหรับผมอีกแล้ว และ พ่อก็ไม่ต้องมาคอยห่วงว่าผมจะล้มถ้าไม่มีล้อช่วยพยุงด้านข้าง อีกต่อไปแล้ว
.
..
…
ขอบคุณมากครับพ่อ ที่ทำให้ผมมีความกล้า กล้าที่จะเผชิญหน้ากับโลกกว้าง ความท้าทายใหม่ๆ หลายๆอย่างที่รอผมอยู่ แม้ว่าตอนนี้ พ่อจะไม่ได้อยู่ดูความสำเร็จของผมแล้วก็ตาม ผมยังระลึกถึงวันแรกๆ ที่พ่อเคยสอนผมถีบรถจักรยานอยู่เสมอครับพ่อ