มีอยู่วันหนึ่งผมก็ท่องเวบที่ผมชอบเข้าไปอ่าน ตามปรกติ หนึ่งในนั้นก็คือเวบ thaimtb ก็เข้าห้องซื้อขายก่อน เผื่อมีของดีๆ ราคาถูกมาปล่อย แล้วก็เข้าไปห้อง ชวนปั่น ไปเจอกระทู้หนึ่งโดนใจมากเลยคือ พี่เขาโพสไว้ประมาณว่า ชวนไป ปั่นจักรยาน ไป หลวงพระบาง จากชายแดนไทยที่ จังหวัดน่าน ไปหลวงหลวงพระบาง เมืองมรดกโลก แล้วปั่นกลับลงมาทาง วังเวียง ต่อด้วยเวียงจันทร์ กลับเข้าไทยที่ด่านจังหวัดหนองคาย ผมนี่ยืนขึ้นเลยครับ ผมเลยแยบๆ ไว้ในกระทู้ว่า ขออนุญาตแจมไปด้วยคน เพราะอยากมีประสบการ การปั่นจักรยานในต่างประเทศบ้าง ฟังดูเหมือนผมคงจะปั่นจักรยานมาในไทยอย่างโชคโชน แต่ปล่าวเลย ผมแค่เคยปั่นจักรยานไปทริปลุงโทไม่กี่ครั้ง และก็ซ้อมปั่นแถวบ้าน ไม่กี่ครั้ง ปั่นจักรยานไปทำงานบ้าง เป็นครั้งคราว แค่นี้เอง แต่บังอาจไปขอปั่นจักรยานไปถึงหลวงพระบาง ผมก็โพสไปงั้นๆแหละเผื่อฟลุค จนล่วงเลยมาหลายเดือน ผมก็แวะเวียนเข้าไปเช็คข่าวตามเวบต่างๆ ตามปรกติ พอเข้าไปในเวบ thaimtb ก็มี PM เข้ามาก็เลยกดเข้าไปอ่าน ปรากฏว่า พี่เขามีคนนำทริปแล้ว เคยปั่นไปลาวหลายรอบ แล้วก็มาชวนผมไปปั่นด้วยกัน ผมนี่ยืนขึ้นเป็นครั้งที่สองเลย เอาแล้ว จะไหวหรือปล่าว จะเป็นยังไงนะ ไปปั่นจักรยานกับคนที่ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยออกทริปด้วยกัน กินอยู่อย่างไร นอนเต๊นท์ หรือนอนบ้าน เอ๊ะ หรือนอนวัด ผมก็พะว้าพะวง ไปต่างๆ นาๆ จะเอารถเสือหมอบไป หรือ จะเอาเสือภูเขาไป แล้วสัมภาระ จะเอาเสื้อผ้าไปกี่ชุด ชุดปั่นไปกี่ชุด ยางในสำลองไปกี่เส้น โหมีเรื่องให้คิดหลายเรื่องเลย และแน่นอนที่สุด ภรรยาผมจะอนุญาต ไหมนะ นั่นล่ะคือที่สุดของคำถามแล้ว กว่าจะหาจังหวะถามภรรยาได้ ก็รออยู่หลายวัน
ผม: เอิ่มคือว่า แบบว่าพ่อไปตอบกระทู้หนึ่งมาล่ะใน thaimtb
ภรรยา: ไปตอบเรื่องอะไร
ผม: ไปตอบว่าขอไปแจมทริปปั่นจักรยานไปหลวงพระบางในลาว มาอ่ะจ่ะ
ภรรยา: แล้วเค้าตอบมาว่าไง
ผม: เค้าดันตอบมาว่า ให้ไปด้วยได้น่ะสิ
ภรรยา: ก็ไปสิ
เท่านั้นแหละ ผมนี่ยืนขึ้นเป็นรอบที่สามเลยครัช 555 แต่ก็ยังย้ำถามภรรยาอีกรอบว่า ให้ไปจริงเหรอ ไม่ห่วงเค้าแน่นะ ไม่ใช่ประชดเค้านะ ก็ได้รับคำตอบเหมือนเดิมคือ จะไสหัวไปไหนก็เชิญ
ผมเริ่มมีความหวังขึ้นมา ก็เลยเริ่มแผนการขั้นที่สองทันที
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ