คิดผิดคิดว่าลำไย ที่แท้มันเป็นละมูดดดดด

ฟางเส้นสุดท้าย
เมื่อตะวันบ่ายคล้อยลงมา
ยายสั่งให้ต้มมาม่า
ใส่ชาม ดำๆ
ใส่ปลาสวาย

โรยพริกไทยแล้วก็ใบจาก
อย่าต้มทิ้งไว้นาน
เหนียวไก่มันอยู่ข้างๆ
ไปคว้ามากิน

ข้ามความหิวที่ฉันหนีหน้า
ซาลาเปาขนมจีบก็มา
มียำมีพล่า
ไข่ชะอม

เวลาหิวไม่เกรงใจผู้ใด
แกงมาเราก็กินไป
กัดไก่เเย่งชิมส้มตำ
จนพบกับยาย
ผู้มากหลายด้วยบารมีตังค์
ลูกหลานในบ้านทุกคน
ต้องก้มหัวจกส้มตำ

ฝากตัวรับใช้ยาย
ตบหัวผู้ขวางทางเดินยาย
ส่งไปสู่เชียงราย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ

ห่อแรกผ่านไป
ห่อสองห่อสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดแวะฟาดลำไย
ก่อนเดินมาถึงร้านนี้

นี่คือครั้งหนึ่งคิดผิดคิดว่าลำไย
ที่แท้มันเป็น ละมูดดดดดด????

Scroll to Top