วันก่อนอ่านหนังสือ หนังยางล้างใจ ของคุณบอย ในห้องน้ำ ถึงบทหนึ่งเขียนไว้ว่า การขอพลังจักรวาล หรือ การพูดกับตัวเองในกระจกว่า ผมรวย ผมแข็งแรง ผมน้ำหนักแค่ 70 และ ผมเป็น Contributor ของ Shutterstock นั้นจะต้องมีผลจากพลังจักรวาลส่งผลให้ เมื่อเช้าหลังจากคนอื่นๆ ออกจากบ้านไปทำงาน ไปเรียนหนังสือ ผมอยู่บ้านคนเดียว(กำลังจะออกไปทำงานเหมือนกัน) ก็เลย ลองของ เอาสักหน่อย ถ้าหากพูดกับตัวเองในกระจกคนเดียว แล้วมีคนเห็น เดียวเค้าจะหาว่าผมบ้า ซึ่งก็บ้าอยู่บ้างแล้วเล็กน้อย อุอุ แน่ะ ยอมรับอีก ว่าแล้วผมก็ หันซ้ายที หันขวาที สาเหตที่ต้องหันซ้ายที แล้ว หันขวาที เพราะว่า มันหันพร้อมกันไม่ได้ นั่นเอง ผมก็พูดกับกระจกว่า “กระจกวิเศษ ใครหล่อเลิศเพอเฟคล้ำในปฐพี” ทุ๊ยยย ไม่ใช่แระ ผมก็พูดกับกระจกว่า “ผมรวย ผมนั้นหล่อ ผมผอมน้ำหนักแค่ 70Kg ผมแข็งแรงไม่มีโรคภัยใข้เจ็บ ผมทำงานประจำ ผมไม่เบื่องาน ผมไม่โกรธคนที่ผมยิ้มให้มันแต่มันทำเป็นมองไม่เห็น และ ผมเป็น Contributor ของ Shutterstock” กล่าววาจาออกไป ผมก็ยิ้มให้กับตัวเองในกระจก ที่มุมปากเล็กๆ อิอิ เป็นอันว่า บ้าเข้าขั้นโรคจิต ฮ่าๆ เสร็จแล้วผมก็ ออกจากบ้าน ควบเจ้าม้านิลมังกร มอเตอร์ไซค์คันเก่งของผม ออกตะลุย ถนนโลคอลโรดอันเฉอะแฉะ เละเทะ ติดไฟแดง ติดรถสี่ล้อ คันหรูบ้าง ไม่หรูบ้าง เบียดกินเลน ขับไม่ตรงบ้าง ขับกวนตรีนบ้าง แต่ผมก็ยังยิ้งให้กับโลกอยู่ พยายามไม่คิดลบ พยายามคิดบวกตลอดว่า เชอะ ยังไงมรึงเจอกรูแน่ สี่แยกหน้า ไฟแดงหน้า มรึงหนีกรูไม่พ้นหรอกชิ รถกรูมุดได้ยิ่งกว่าเวฟอีก อะโด่ จนมาถึงที่ทำงาน ก็เหงือซึมๆเล็กน้อย วันนี้ใส่เสื้อการ์ดมา ร้อนฝุดๆ ฝนไม่ตก แต่ถนนแฉะ ก็ว่ากันไป เปิดเครื่องคอมพ์ทิ้งไว้ แล้วก็เดินไปชงกาแฟ 55Kcal มานั่งซด พร้อมๆกับเปิดเวบเช็คเมล์ แถ่นแทน แท๊นน มีเมล์มาจาก Shutterstock แม่เจ้ารีบคลิกเข้าไปดู ปรากฏว่า ภาพที่ผมส่งไปสอบทั้ง 10 รูป ผ่านหมดเลย การส่งภาพไปสอบครั้งนี้ ผมส่งเป็นครั้งที่ 5 แล้ว พยายามมาสองปีแล้ว จนเกือบลืม จนต้นปี ผมพยายามส่งสอบมาเรื่อยๆ เพราะภาพที่มีอยู่ใช้ไม่ได้ ต้องไปสรรหา มุมมองแนว stock เพื่อที่จะส่งสอบ การส่งภาพไปสอบที่ shutterstock นั้น ต้องส่ง 10 ภาพ และต้องผ่านอย่างน้อย 7 ภาพถึงจะได้เป็น contributor ของ shutterstock ในครั้งนี้ผมส่งไป 10 ผ่าน 10 ภาพรวดเลย อันนี้ไม่รู้ว่าจะเป็นเพราะผมขอจักรวาล หรือ พูดกับตัวเองในกระจกเมื่อเช้ากันแน่
แต่ที่แน่ๆ ความตั้งใจทำอะไรแล้ว ทำให้ถึงที่สุดครับ อย่าท้อถอย เมื่อเราทำแล้วผิดพลาด เรายังบอกใครได้ว่าเราทำแล้ว แต่มันอาจยังไม่ดีพอ เหมือนเราถีบจักรยาน เราหยุดไม่ได้ ถ้าเราหยุด จักรยานมันก็ล้ม แต่ถึงแม้ว่ามันจะล้ม เรายังสามารถจับมันตั้งขึ้นใหม่แล้วถีบไปต่อได้ อย่ามัวแต่โทษถนน โทษตัวเอง โทษคนอื่น เรามาเริ่มเปลี่ยนชีวิตกันดีกว่าครับ อย่าลืมไปหาอ่านนะครับ หนังสือ “หนังยางล้างใจ” ของคุณบอย วิสูตร ผมไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับหนังสือเล่มนี้แต่อย่างใด แต่ผมขอแนะนำให้ไปหามาอ่านดูครับ มันอาจเปลี่ยนชีวิตคุณได้
