โอเคป่ะ มาเริ่มต่อสู้ไปด้วยกัน
เมื่อทางอากู๋แจ้งกลับมาว่าเวบไซต์ผมนั้นมันไร้ค่า มันเสิ่นเจิ้น มันไร้สาระ ผมก็เครียดดิ จะปล่อยทิ้งก็เสียดายนะ อุตส่าห์จดโดเมนชื่อนี้มาได้อย่างยาวนาน โดยเฉพาะตอนที่จดโดเมนนี้ มันมีการช่วงชิงชื่อโดเมนอย่างกะสงคราม ใครคิดไวกว่า สายป่านยาวกว่าก็ได้เปรียบ ซื้อแม่งเลย บางโดเมน มีฝรั่งหัวไวมันแอบจดไว้ก่อน จำได้ว่าในสมัยที่อินเดอร์เน็ตเริ่มต้นในประเทศไทยแรกๆ ค่าเน็ต ค่าโดเมนแพงมาก ค่าโฮส ค่าอะไรก็แพง จดโดเมน ดอทคอมถ้าผมจำไม่ผิดในปี 1997 ราคาประมาณ 1000 กว่าเหรียญ USD นะจ๊ะ ต่อปีค่า ไม่ใช้ตลอดชีพเด้อ แต่ก็มีฝรั่งหัวล้าน หัวไสนั่นแหละมันช่วงชิงจดกันไปจนเกือบจะหาชื่อโดเมนสั้นๆ ตรงใจไม่ได้เลย ถ้าอยากได้จริงๆ ก็ต้องประมูลกันเอา สู้ไม่สู้ ก็ว่ากันไป
อย่างโดเมนนี้ vvoody.com ผมก็จดมาในปี 2007 ได้มั้งถ้าไม่จำผิด และ vvuttichai.com ในปี 2011 อย่าไปพูดถึง woody.com กะ wuttichai.com นะเพราะว่าเขาจดกันไปนานแล้ว ผมก็เลยต้องเลี่ยงบาลีมาเป็น การใช้ v สองตัวติดกันซึ่งมันก็ดูเหมือน ตัว w ใช่ป่ะล่ะ ก็ตอนที่เช็คโดเมนนั้น เห็นมัน avaliable ก็ซัดเลย ซึ่งถามว่ามันดีต่อ SEO ไหม มันก็มีความเสี่ยงอยู่หน่อยๆ เมื่อก่อน กูเกิ้ง จะมองชื่อโดเมนเป็นสำคัญ และโดเมนที่มีการสะกดผิด หรือ มีการผสมคำ ก็จะถูกมองว่าเป็นโดเมนแสปม มากกว่า อย่างเช่น font ก็จดเป็น f0nt อะไรเช่นนี้ แต่สุดท้าย ล่าสุดนี้ทาง กูเกิ้ลเองก็พยายามอย่างมากในการขจัดเวบไซต์ที่ไม่มีราคา โดยเฉพาะ เวบไซต์ที่ขโมยบทความคนอื่นมา ก๊อปปี้บทความคนอื่นมา ภาพถ่งภาพถ่ายต่างๆ ก็เซพแอ๊ดมา เวบพวกนี้ก็จะค่อยๆ หายไปจากระบบ ซึ่งก็รวมถึงเวบไซต์ vvoody.com ของผมนี้ด้วย เมื่อหลายปีก่อน ผมไม่มีไอเดียในการเขียนบทความ ผมไม่อยากปล่อยร้าง ก็เลยเอาเวบขายของ มาวางไว้แทนซึ่งผลการอินเด็กช่วงแรกๆดีมาก ทำรายได้ได้ดีประมาณนึง แต่แล้วเมื่อกูเกิ้ลตรวจสอบแล้วลงความเห็นว่ามันคือแสปม ก็เตือนผมมารอบหนึ่งละ แต่พอดีผมไม่ค่อยได้อ่านเมล์ และ ไม่ได้เข้าไปใน google webmaster ก็เลยพลาดการแก้ไข ทำให้เวบน้อยๆของผมถูก deindex หายเกลี้ยงเลย search ยังไงก็ไม่เจอ จนผมนี้ ต๊อแต๊ พาลจะไม่จะบาย เอาให้ได้ และอีกอย่างคือผมแม่งค้นหาตัวตนตอนแก่ยังไม่เจอไง ทำแม่งทุกอย่าง งานประจำก็จะเอา ครอบครัวก็ต้องอบอุ่น ทำไปทำมา เละตุ้มเป๊ะ เอาดีไม่ได้ซักอย่าง เฮ้อออ
แหละ…ในวันนี้
เธอนั้นจงหยัดยืน
และลุกขึ้นอีกครั้ง
ด้วยพลัง ในหัวใจ อัย อัย
แหนะ มาเป็นเพลงเลยเชียวนะพ่อมหาจำเริญ ครับ ผมก็เลยต้องมานั่งปั่นบทความใหม่อยู่นี่แหละ เลิกไถหน้าจอ เอาเวลามาหาเรื่องเขียนบทความใส่เว็บน้อยนี้ ให้มันกลับมาผงาดในยุทธจักรนี้ ให้ได้